Πρόκειται φυσικά για ένα κείμενο γεμάτο ασάφειες, γενικεύσεις και παραπλανητικά επιχειρήματα. Με μια ερασιτεχνική μέθοδο εξαγωγής καθοδηγούμενων συμπερασμάτων που κινείται μεταξύ αστείου και επικίνδυνου. Δεν πιστεύω οτι κανένας ώριμα σκεπτόμενος άνθρωπος, ειδικά κάποιος εκπαιδευτικός, θα επέτρεπε στον εαυτό του να γράψει τέτοιες ανοησίες και να τις δημοσιεύσει, έστω και ανώνυμα.
Από την άλλη, αν είναι έργο μαθητών, τότε η Αγγλική σχολή, πρέπει να προβληματιστεί σοβαρά για το επίπεδο αλλά και για την ποιότητα της κριτικής σκέψης των μαθητών της. Η επιχειρηματική ανωριμότητα του συγγραφέα , σκιαγραφεί ένα άτομο άβουλο , πνευματικά ασπόνδυλο, ανίκανο να διακρίνει μεταξύ τους , απλές έννοιες και ορισμούς. Ένα άτομο που λόγω έλλειψης στοιχειωδών γνώσεων και ικανοτήτων, απλά υπάρχει παθητικά στην ευφορία που του προσφέρει η χρόνια του ημιμάθεια. Ζεί μια ψευδαίσθηση ελευθερίας και ανωτερότητας , και το χειρότερο είναι ότι καλεί και τους υπόλοιπους να τον ακολουθήσουν σ’αυτή τη νερόβραστη υπεραπλούστευση των πραγμάτων που επιχειρεί.
Ευτυχώς όμως, η πατρίδες, η ποίηση, ο πολιτισμός, η ιστορία, οι ήρωες, δεν περιμένουν ούτε την Αγγλική σχολή , ούτε τα ανόητα κειμενάκια των Club (!) των μαθητών της για να τα ορίσει,. Είμαι σίγουρος, πως άν οι μαθητές του English School διδάσκονταν λίγη ιστορία και λίγη ποίηση, αν εμπνέονταν έστω και λίγο απο τα παραδείγματα της ιστορίας και του πολιτισμού, θα κατάφερναν να σκεφτούν και να εκφραστούν λίγο καλύτερα απο αυτή την πρόχειρη προπαγάνδα που δημοσίευσαν.
Μας έχουν πει για ποια πράγματα δεν είναι περήφανοι. Δεν μας είπαν όμως για ποια πρέπει να είναι κάποιος περήφανος. Μήπως πρέπει να είμαι περήφανος για το ότι μεγαλώνω και ενηλικιώνομαι σε ένα σχολείο-εκκολαπτήριο άβουλων ανθρώπων χωρίς κρίση και άποψη;
Μήπως πρέπει να είμαι περήφανος για το γεγονός ότι , στο όνομα της παγκοσμιοποιημένης νέας τάξης συμφερόντων, γίνομαι κι εγώ εύπλαστο πιόνι στα χέρια των Λόρδων;
Λυπάμαι τους μαθητές που φοιτούν στην Αγγλική σχολή, και λυπάμαι και τους γονείς τους που πληρώνουν για να μπαίνουν τα παιδιά τους καθημερινά σε τέτοιο πλυντήριο μυαλών. Που νομίζουν οτι τα παιδιά τους είναι μαθητές πρώτης τάξης αλλά σταδιακά μετατρέπονται σε φερέφωνα της πιο βρόμικης προπαγάνδας.
Λυπάμαι κύριοι.
Αλλά ο πατριωτισμός , δεν είναι η εύκολη λύση. Είναι η δύσκολη λύση. Οι ευκολίες είναι οι υπόλοιπες αρλούμπες που παπαγαλίζετε συνεχώς.