Μια από τις πολλές εκνευριστικές φράσεις των πολιτικών, είναι και αυτή.
Όταν τους ρωτήσουν, τί νομίζουν για κάποιο γεγονός, αυτοί απαντούν “χειριζόμαστε το θέμα με σοβαρότητα” .
Γιατί απαντούν λές και αμφισβητήθηκε η ικανότητα τους να χειρίζονται τα δημόσια θέματα με σοβαρότητα; Μήπως επειδή καθημερινά οι πράξεις τους μας αποδεικνύουν ότι η σοβαρότητα δεν είναι κάτι που τους χαρακτηρίζει;
Δεν θα έπρεπε , η σοβαρότητα στους χειρισμούς , από πολιτικά άτομα,να θεωρείται κάτι αυτονόητο;
Δεν είναι τελικά ανησυχητικό να διαβεβαιωνόμαστε για κάτι δεδομένο.
Το ίδιο ανησυχητικό θα ήταν να μας διαβεβαίωνε ο δικαστής ότι θα είναι δίκαιος και ο αστυνομικός ότι θα είναι νομοταγής .
Μου θυμίζουν μικρά παιδιά , που από το φόβο τους μήπως αποκαλυφτεί η αταξία που έκαναν, μόλις δουν τη μαμά τους , τρέχουν να της ανακοινώσουν “μαμά δεν είμαι εγώ που έσπασα το βάζο!”, και έτσι προδίδονται από μόνα τους.
Φυσικά, τι να περιμένει κανείς, σε μια χώρα όπου τίποτα δεν είναι πια δεδομένο. Όταν ο Πρόεδρος δεν απολογείται γιατί η απολογία του θεωρείται δεδομένη, την ίδια στιγμή που η ζωές των ανθρώπων και η επικινδυνότητα 98 εμπορευματοκιβωτίων γεμάτων εκρηκτικά παρατημένων για 2 χρόνια στον ήλιο, δεν θεωρήθηκαν δεδομένα.
Ερατώ Κοζάκου Μαρκουλλή:”Η Κυβέρνηση χειρίζεται με σοβαρότητα το θέμα των απειλών της Τουρκίας”