“Οι ενέργειες των Ελληνοκυπρίων στο θέμα του φυσικού αερίου είναι “άνευ λογικής”
“Εάν οι Ελληνοκύπριοι πιστεύουν ότι οι “αγάδες” θα πολεμήσουν γι’ αυτούς, τότε λανθάνονται. Ίσως το πράξει η Ελλάδα, αλλά τι μπορούν να κάνουν οι υπόλοιπες χώρες στην Τουρκία»
“Πόσο λογικό είναι κάποιος να προκαλεί την Τουρκία; Για να δρουν οι Ελληνοκύπριοι με αυτόν τον τρόπο σημαίνει ότι δεν γνωρίζουν τη δύναμή της.”
“Οι ενέργειες των Ελληνοκυπρίων για εντοπισμό υδρογονανθράκων είναι δυνατόν να ανοίξουν τον δρόμο σ’ έναν θερμό πόλεμο”
Αυτά και πολλά άλλα , δήλωσε ο “προοδευτικός” Μεχμέτ Αλι Ταλάτ.
Είναι για αυτό τον άνθρωπο που ο Χριστόφιας πριν δυο χρόνια έλεγε οτι τον συνδέουν «κοινοί αγώνες και κοινές ανησυχίες για το Κυπριακό»(!)
Για τον Ταλάτ διαβεβαίωνε τον Πρόεδρο της Ελλάδας σε ομιλία του ,οτι “…συνδεόμαστε από χρόνια με φιλία, κοινούς αγώνες και κοινές διακηρύξεις προοδευτικού περιεχομένου”
Και φυσικά, είναι αυτόν τον ίδιο Ταλάτ, που ο Χριστόφιας ήθελε να βοηθήσει “να κάνει (και καλά) την επανάσταση του ενάντια στην Τουρκία”
Κι ας μην παραπονιέται ο Πρόεδρος, πως η στάση του Ταλάτ άλλαξε “ξαφνικά” με την έναρξη των συνομιλιών. Αφού ένα χρόνο πρίν τις συνομιλίες , ο ταλάτ δήλωνε «Τις σχέσεις μου με τον κόσμο τις εξασφαλίζει η Άγκυρα. Το να στέκω στα πόδια μου οικονομικά μού το εξασφαλίζει η Άγκυρα. Η σύνδεσή μου με τον έξω κόσμο εξασφαλίζεται από την Άγκυρα. Χωρίς το 0090 (διεθνής κώδικας της Τουρκίας) κανείς δεν θα μπορούσε να τηλεφωνήσει εδώ. Χωρίς να γράφει ‘Μερσίνη 10, Τουρκία’ κανείς δεν θα μπορούσε να στέλνει γράμματα εδώ. Αυτά είναι πραγματικότητες που μπορείς να απαρνηθείς;»
Δεν αμφισβητώ τις καλές προθέσεις του Προέδρου. Αμφισβητώ όμως την ικανότητα του να αντιλαμβάνεται το κάθε πρόβλημα στις πραγματικές του διαστάσεις και να παίρνει, κάθε φορά, τις ανάλογες αποφάσεις. Ή τουλάχιστον, την ικανότητα του να έχει δίπλα του ικανούς συμβούλους. Σε όποιο από τα δυο και αν υστερεί, το τίμημα το πληρώνει ο Κυπριακός λαός.
Ας μην ξεχνούμε οτι σύμφωνα με τις προβλέψεις του προέδρου, και η οικονομία μας θα έβγαινε “αλώβητη” από την παγκόσμια οικονομική κρίση, και τα συριακά εμπορευματοκιβώτια ήταν τόσο ακίνδυνα ώστε μπορούσαν να τοποθετηθούν ακόμα και σε κατοικημένες περιοχές.