Το UVB-76 είναι το διεθνές διακριτικό κλήσεως ενός ραδιοσταθμού που εκπέμπει στα βραχέα κύματα, συνήθως στη συχνότητα 4.625 kHz. Πρόκειται για ένα από τα πιο ασυνήθιστα, μυστηριώδη και ευρέως συζητημένα περιεχόμενα ραδιοφωνικής μετάδοσης στα βραχέα κύματα: έναν σύντομο, μονότονο τόνο (Buzz), που επαναλαμβάνεται περίπου 25 φορές το λεπτό.
Ο σταθμός αυτός εκπέμπει 23 ώρες και 10 λεπτά το εικοσιτετράωρο και κάνει μια διακοπή από τις 7:00 μέχρι τις 7:50 GMT, πιθανόν για λόγους συντήρησης .Το τελευταίο λεπτό κάθε ώρα, το σήμα που μεταδίδεται γίνεται συνεχόμενο. Ο σκοπός του σταθμού παραμένει μέχρι σήμερα άγνωστος.
Πιο συγκεκριμένα , ο μουρμούρης (αγγλ. The Buzzer), όπως είναι γνωστός μεταξύ των ερασιτεχνών, εκπέμπει στο ραδιόφωνο, προφανώς από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 (ενδεχομένως από το 1973), αρχικά ένα επαναλαμβανόμενο «μπιπ» διαρκείας δυο δευτερολέπτων, που μετά τις αρχές του 1990 αλλάζει και γίνεται το σημερινό χαρακτηριστικό του σήμα.
Για μικρό χρονικό διάστημα στις 16 Ιανουαρίου 2003 ο ήχος έγινε υψηλότερος και πιο παρατεταμένος (περίπου 20 τόνοι ανά λεπτό), αλλά από τότε έχει επανέλθει από στο κανονικό του ρυθμό.
Συχνά ακούγονται και διάφοροι άλλοι ήχοι, ακόμα και συνομιλίες στο απόμακρο βάθος, ενώ το χαρακτηριστικό «βούισμα» τα καλύπτει. Έτσι πιστεύεται ότι ο ήχος προέρχεται από μια συσκευή που βουίζει συνεχώς μπροστά σε ένα ανοιχτό μικρόφωνο.
Όπως είναι γνωστό, ο σταθμός έχει μεταδώσει τρεις φορές μέχρι τώρα στην εικοσαετή ιστορία του εκφωνήσεις μηνυμάτων.
24 Δεκεμβρίου 1997
Στις 24 Δεκεμβρίου 1997 στις 21:58 GMT, το βούισμα διεκόπη απροσδόκητα για να ακολουθήσει μια σύντομη σειρά ηχητικών σημάτων, και μια ανδρική φωνή που στα ρωσικά ανήγγειλε:
«Ya – UVB-76.
18008.
BROMAL: Boris, Roman, Olga, Mikhail, Anna, Larisa.
742, 799, 14.»
Το μήνυμα επαναλήφθηκε επί λέξη αρκετές φορές και, αφού ακολούθησαν ξανά τα ηχητικά σήματα, η εκπομπή επανήλθε για να συνεχίσει με το γνωστό χαρακτηριστικό βουητό.
12 Σεπτεμβρίου 2002
«UVB-76, UVB-76.
62691 Izafet 3693 8270».
21 Φεβρουαρίου 2006
Το τρίτο μήνυμα μεταδόθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2006 στις 7:57 GMT. Και πάλι, η φωνή ήταν ιδιαίτερα παραμορφωμένη, αλλά το περιεχόμενο του μηνύματος είναι
«75-59-75-59.
39-52-53-58.
5-5-2-5.
Konstantin-1-9-0-9-0-8-9-8-Tatiana-Oksana-Anna-Elena-Pavel-Schuka.
Konstantin 8-4.
9-7-5-5-9-Tatiana.
Anna Larisa Uliyana-9-4-1-4-3-4-8».
Ο πομπός του σταθμού βρίσκεται στο Ποβάροβο της Ρωσίας, το οποίο είναι περίπου στα μισά μεταξύ του Zelenograd και Solnechnogorsk και 40 χλμ βορειοδυτικά τηςΜόσχας. Εκεί κοντά βρίσκεται ένα μικρό χωριό που το λένε Lozhki. Η τοποθεσία και το όνομα του σταθμού ήταν άγνωστες μέχρι την μετάδοση του πρώτου μηνύματος το 1997. Λόγω της φύσης των τριών μηνυμάτων, και αυτής της τελευταίας εκδοχής, ο UVB-76 θεωρείται ευρέως ότι εξυπηρετεί έναν σκοπό παρόμοιο με τον πιθανό σκοπό των διαφόρων “ραδιοσταθμών αριθμών” που εκπέμπουν στα βραχέα
Οι ραδιοσταθμοί αριθμών είναι ραδιοφωνικοί σταθμοί άγνωστης προέλευσης, που εκπέμπουν στα βραχέα κύματα. Σε γενικές γραμμές, μεταδίδουν φωνές που διαβάζουν λίστες με αριθμούς, λέξεις ή γράμματα (μερικές φορές χρησιμοποιώντας κάποιο φωνητικό αλφάβητο).
Οι φωνές που ακούγονται στους σταθμούς αυτούς είναι συχνά τεχνητές (συντιθέμενες σε ηλεκτρονικό υπολογιστή). Οι σταθμοί εκπέμπουν σε πολλές γλώσσες, και οι φωνές είναι συνήθως γυναικείες, αν και μερικές φορές χρησιμοποιούνται και φωνές αντρών ή και παιδιών.
Υπάρχουν ενδείξεις που υποστηρίζουν τη διαδεδομένη άποψη ότι οι εκπομπές αυτές χρησιμοποιούνται για να σταλούν μηνύματα σε κατασκόπους. Καμία κυβέρνηση δεν έχει επίσημα παραδεχτεί κάτι τέτοιο, όμως σε μια περίπτωση, το 1998, η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών άσκησε επίσημα δίωξη εναντίον Κουβανών για κατασκοπία με βάση τον ισχυρισμό ότι έπαιρναν κρυπτογραφημένες οδηγίες από έναν τέτοιο σταθμό.
Στους σταθμούς έχουν δοθεί διάφορα ονόματα από τους ραδιοερασιτέχνες που παρακολουθούν τις μεταδόσεις τους. Παραδείγματος χάριν, ο σταθμός Lincolnshire Poacher, που πιστεύεται ότι ανήκει στη βρετανική μυστική υπηρεσία MI6, έχει πάρει το όνομά του από το ομώνυμο αγγλικό παραδοσιακό τραγούδι, τα δυο μέτρα του οποίου παίζονται πριν από κάθε μετάδοση. Συνήθως οι κεραίες μετάδοσης αυτών των σταθμών βρίσκονταν μέσα σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Ο σταθμός Lincolnshire Poacher κατά πάσα πιθανότητα εκπέμπει από τη βρετανική βάση στο Ακρωτήρι της Κύπρου.
Πηγές: wikipedia, www.agrinioart.gr