Κάθε Αύγουστο θυμάμαι εκείνο που είχε πει κάποτε ο Ουμπέρτο Έκο “Τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις”. Μια διαπίστωση που επιβεβαιώνεται κάθε χρόνο τραγικά. Η έλλειψη ειδήσεων αποδεικνύει και την βρώμικη σχέση των ΜΜΕ με τον κόσμο. Μια σχέση πελατειακή στην οποία η κατά τα άλλα “έγκαιρη, έγκυρη και αντικειμενική ενημέρωση” καταλήγει να δίνει στον “πολίτη-πελάτη” ότι εκείνος θέλει να δει, να ακούσει, να μάθει.
Έτσι, όταν ο πελάτης πάει διακοπές, οι υπάλληλοι ξεκουράζονται. Γεμίζουν λοιπόν οι εφημερίδες με ανόητες πληροφορίες. Ποιος παντρεύτηκε με ποια, σε ποια παραλία κάνει διακοπές η κάθε ανορεξικιά σαχλο-μοντέλλα και διάφορα τέτοια. Οι αρπαχτές ειδήσεις από το διαδίκτυο γίνονται η εύκολη λύση (μετά που έχουν κάνει 10 φορές το γύρο του facebook), και αχρείαστες συμβουλές από δήθεν ειδικούς για το πως να προστατευτείτε από τον ήλιο, πως να χάσετε εύκολα και γρήγορα κιλά, πως να κάνετε φτηνές διακοπές και διάφορα παρόμοια. Διαβάζεις εφημερίδες και νοιώθεις οτι διαβάζεις κουτσομπολίστικα περιοδικά του κομμωτηρίου.
Είναι επειδή θεωρήσαμε πως η καλοκαιρινή ανεμελιά εξυπακούει εκπτώσεις στην ποιότητα, πολλές φορές και στην αξιοπρέπεια μας. Η ολόχρονα “σοβαρή” εφημερίδα που τον Αύγουστο γράφει τις 10 συμβουλές για να γίνεται όμορφη ή τις 5 καλύτερες στάσεις στο σεξ δίνει την εντύπωση πως ποτέ δεν ήταν σοβαρή. Απλά επιλέγει πως να φαίνεται για να πουλήσει στο ανάλογο κοινό κάθε φορά. Εκείνο που ξεχωρίζει τελικά την εφημερίδα από την κίτρινη φυλλάδα είναι ότι η πρώτη χρησιμοποιεί τον εαυτό της για να προβάλει μια είδηση ενώ η δεύτερη χρησιμοποιεί την είδηση για να προβάλει τον εαυτό της