Η μεγαλύτερη κομπίνα των κυβερνήσεων είναι αυτή η ευφυής επινόηση των μειονοτήτων. Στο παγκόσμιο σκηνικό, οι περισσότεροι πόλεμοι γίνονται με αφορμή την υπεράσπιση τους. Κράτη διαλύονται, καθεστώτα καταρρέουν, ολόκληροι στόλοι και στρατοί μετακινούνται δήθεν για να υπερασπιστούν μια μειονότητα που υποφέρει. Ο ΟΗΕ, το ΝΑΤΟ, οι G8 ψηφίζουν σε μια νύχτα κυρώσεις και εγκρίνουν στρατιωτικές επεμβάσεις με συνοπτικές διαδικασίες πάντα στο όνομα μια μειονότητας που απειλείται.
Στο χώρο της εσωτερικής διακυβέρνησης τώρα τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά. Για ένα πολιτικό είναι πολύ πιο εύκολο να πείσει ένα πολίτη πως η αδικία που βιώνει οφείλεται στο γεγονός ότι είναι ομοφυλόφιλος παρά να παραδεχτεί ότι είναι αποτέλεσμα της γενικότερης κρίσης των αξιών λόγω της διαφθοράς που τον συντηρεί και τον βολεύει ως πολιτικό άτομο. Έτσι εύκολα, γρήγορα και φτηνά, οι πολίτες νοιώθουν πως αδικούνται επειδή είναι ομοφυλόφιλοι, λεσβίες, μαύροι, κίτρινοι, μουσουλμάνοι, Εβραίοι, φτωχοί, διαζευγμένοι, μονογονιοί, πολύτεκνοι και η λίστα των μειονοτήτων θεωρητικά δεν τελειώνει ποτέ. Οι σύγχρονοι πολιτικοί υπερασπίζονται με πάθος τα δικαιώματα των διαφόρων ομάδων κάνοντας την ίδια στιγμή έμμεση επίκληση και στο συναίσθημα των πολιτών το οποίο όταν χρειαστεί θα μεταφραστεί σε ψήφο! Έτσι, τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας, οι αιτίες όλων αυτών των αδικιών, δεν λύνονται ποτέ γιατί δεν αντιμετωπίζονται ποτέ. Με μια φράση θα μπορούσαμε να πούμε πως για τους πολιτικούς η ρήξη με το διεφθαρμένο κατεστημένο έχει πολιτικό κόστος ενώ η υπεράσπιση μιας ομάδας πολιτών έχει πολιτικό κέρδος.
Περιμένω ακόμα εκείνη τη μειονότητα που με αφορμή τα δικά της ιδιαίτερα προβλήματα θα ζητήσει ίση μεταχείριση και αποδοχή ΟΛΩΝ των πολιτών. Περιμένω εκείνο τον πολιτικό που θα έχει το θάρρος να παραδεχτεί πως αν οι νόμοι λειτουργούσαν σωστά και οι πολιτείες κυβερνιούνταν δίκαια, δεν θα υπήρχε ανάγκη να θεσπίζονται νόμοι για κάθε ομάδα πολιτών ξεχωριστά. Περιμένω μια πορεία υπερηφάνειας από όλους τους πολίτες όχι για αυτό που ήμαστε αλλά για αυτό που έχουμε πετύχει ως άνθρωποι. Όσοι χαριεντίζονται είτε ανεμίζοντας σημαίες του ουράνιου τόξου είτε κρατώντας πανό που γράφουν Fuck Normal δεν πρόκειται να πετύχουν τίποτα περισσότερο από μια εφήμερη ψευδαίσθηση ότι διαδήλωσαν για κάτι. Δυστυχώς με τέτοιες ηλίθιες αμερικανιές δεν λύνονται τα προβλήματα.