Η SARAH Carmen , ένα 24χρονο κορίτσι από το Λονδίνο πάσχει από μια περίεργη ασθένεια που ονομάζεται Permanent Sexual Arousal Syndrome (PSAS). Αυτό της προκαλεί ανεξέλεγκτους αλλεπάλληλους οργασμούς σε κάθε ώρα της ημέρας. Η δόνηση του τρένου πάνω στις ράγες, ο ρυθμικός ήχος μιας φωτοτυπικής μηχανής ή ένα πιστολάκι μαλλιών που δουλεύει , είναι αρκετά για να κάνουν την Sarah να φτάσει αμέσως σε οργασμό. Μόνο στη διάρκεια της 40λεπτης συνέντευξης της με τον Matthew Acton είχε 5 φορές οργασμό.
Παρόλο που μέχρι σήμερα δεν υπάρχουν επιστημονικά αποδεδειγμένα αίτια του συνδρόμου αυτού , η SARAH Carmen πιστεύει ότι προκλήθηκε στα 19 της , μετά που σταμάτησε να παίρνει αντικαταθλιπτικά χάπια..
«Στην αρχή είχα ασταμάτητη όρεξη για σέξ, αφού θεωρούσα ότι ήταν ο μόνος τρόπος να ικανοποιήσω την επιθυμία μου. Μετά πρόσεξα ότι το σεξ δεν ήταν αναγκαίο για να φτάσω σε οργασμό. Ακόμα και μετά που σηκωνόμασταν από το κρεβάτι , έφτανε απλά να σκεφτώ τι είχαμε κάνει μερικά λεπτά προηγουμένως , για να αρχίσω και πάλι να έχω τον ένα οργασμό μετά τον άλλο. Οι ερωτικοί μου σύντροφοι κοιτούσαν απορημένοι, ενώ σταδιακά άρχισαν να γίνονται πολύ παθητικοί και αδρανείς στο κρεβάτι μετά που ανακάλυπτα ότι δεν χρειαζόταν να κάνουν και πολλά για να με ικανοποιήσουν.
Είμαι αισθητικός , και το άσχημο με τη δουλειά μου είναι ότι χρησιμοποιώ συνεχώς εργαλεία που δονούνται. Με του πελάτες που με γνωρίζουν από καιρό και ξέρουν το πρόβλημα μου, νοιώθω άνετα. Το δύσκολο είναι με τους καινούργιους πελάτες. Έχω καταφέρει να μην φωνάζω όταν φτάνω σε οργασμό. Όμως δεν μπορώ να συγκρατήσω τα χέρια μου και τα πόδια μου για μερικά δευτερόλεπτα καθώς και τις εκφράσεις στο πρόσωπο μου. Μοιάζει σαν να με διαπερνά ξαφνικά ρεύμα. Σε μερικούς λέω ψέματα ότι έπαθα κράμπα στο πόδι ώσπου να μου περάσει.
Η οικογένεια μου δεν γνωρίζει τίποτα γι’αυτό. Δεν νομίζω να καταλάβουν ακόμα και αν τους εξηγήσω. Οι γονείς μου τουλάχιστον. Όταν βρισκόμαστε μαζί και νοιώσω ότι θα συμβεί , πετάγομαι απότομα πάνω και φεύγω από το δωμάτιο με κάποια δικαιολογία. Οι γονείς μου απλά νομίζουν ότι έχω ένα ιδιόμορφο χαρακτήρα.
Οι φίλες μου με ζηλεύουν και δεν τις αδικώ. Κάθε μέρα έχω περισσότερους οργασμούς από όσους μπορεί να έχουν αυτές σε ένα χρόνο. Κανένας όμως δεν σκέφτεται πόσο πρόβλημα μου δημιουργεί αυτό στις ερωτικές μου σχέσεις.
Αποφεύγω τα μπαρ με δυνατή μουσική και πολλές ομιλίες γιατί οι δονήσεις μου προκαλούν οργασμούς. Έτσι προτιμώ ήσυχα μέρη με λίγο κόσμο. Δυστυχώς κι εκεί αντιμετωπίζω πρόβλημα. Ανακάλυψα ότι όσο πιο ήσυχη και ήρεμη είμαι τόσο περισσότερους οργασμούς έχω. Ακόμα και το ποτό αναγκάστηκα να κόψω γιατί με έκανε να χαλαρώνω υπερβολικά και να μην ελέγχω καθόλου την κατάσταση.
Ο μόνος τρόπος να περιορίσω κάπως τους οργασμούς μου είναι να σκέφτομαι κάτι λυπητερό συνέχεια ή να είμαι αγχωμένη. Αναγκάζομαι να προσποιούμαι ότι αγχώνομαι για κάτι, ειδικά όταν είμαι στη δουλειά, για να το αποφύγω όσο πιο πολύ μπορώ.
Η πιο άσχημη στιγμή της ζωής μου ήταν όταν δέχτηκα να απαντήσω σε κάποιες ερωτήσεις ενός υπαλλήλου που έκανε μια έρευνα και έφτασα σε οργασμό στη διάρκεια της έρευνας. Προσπάθησα να του εξηγήσω την κατάσταση μου αλλά δεν φάνηκε να πίστεψε και πολύ.
Τους τελευταίους έξι μήνες είχα από 150 μέχρι 200 οργασμούς την ημέρα. Κάποτε απελπίστηκα και αποφάσισα να «προκαλέσω» όσους περισσότερους μπορούσα σε μια μέρα , πιστεύοντας ότι έτσι θα «λείψουν». Ήταν φυσικά μια ανόητη σκέψη. Απλά κατάφερα να εξαντληθώ σωματικά.»
Ο Matthew Acton που πήρε τη συνέντευξη είπε: « Μετά από μερικά χρόνια με το πρόβλημα , νομίζω ότι καταφέρνει και το αντιμετωπίζει αρκετά καλά. Είναι πιθανόν να μην υποψιαστείς και τίποτα βλέποντας την να φτάνει σε οργασμό την ώρα που σου μιλά. Η φωνή της γίνεται ξαφνικά πιο λεπτή, και σταματά να μιλά. Χάνει τον ειρμό των σκέψεων της για μερικά δευτερόλεπτα και μπορεί ακόμα και να βήξει για να καλύψει τον οργασμό της»
Το σύνδρομο PSAS είναι από τα πιο σπάνια νοσήματα στον κόσμο και μέχρι σήμερα δεν υπάρχει επιστημονική εξήγηση που το προκαλεί. Υπάρχει η πιθανότητα να προκαλείται από λοίμωξη στα γεννητικά όργανα που επηρεάζει μόνιμα τους μύες της κλειτορίδας και τους αναγκάζει να συσπούνται συνεχώς, ακόμα και με το πιο μικρό ερέθισμα. Οι ελάχιστες γυναίκες με PSAS που υπάρχουν στον κόσμο είναι σίγουρα θύματα καθημερινού σωματικού και ψυχικού πόνου και χρειάζονται την αγάπη και την κατανόηση όλων