Τώρα το ξέρουμε.
Έκρυβαν την προχειρότητα και την αθεράπευτη επιπολαιότητα μας .
Έκρυβαν την εκρηκτική ανικανότητα μας να αντιληφθούμε τι είναι διπλωματία.
Έκρυβαν , σε ίσα μέρη, την υπερβολική ξενολατρία και την υπερβολική ξενοφοβία μας.
Έκρυβαν την διαχρονική ανεπάρκεια αυτής της κυβέρνησης.
Τις φοβίες μιας συμπλεγματικής παράταξης που φοβάται τη σκιά της , αλλά πάνω απ’όλα , τα λάθη της.
Τα εμπορευματοκιβώτια έκρυβαν αυτό το τέρας που κοιμάται , και που το ξυπνάμε κάθε καλοκαίρι για να το ταΐσουμε. Με αίμα, με δάκρυ, με πόνο.
Ποιος είπε ότι τα εμπορευματοκιβώτια, δεν βρίσκονταν σε κατοικημένες περιοχές κύριε Υπουργέ;
Οι μάνες, οι γυναίκες, τα παιδιά που άφησαν πίσω τους αυτές οι ψυχές, μένουν σε γειτονιές. Ζουν ανάμεσα μας. Είναι μαζί μας κύριε πρόεδρε.
Μαζί με τα τόσα πολλά που δεν ξέρετε και δεν θα μάθετε, προσθέστε κι αυτό.
Τα επικίνδυνα εκρηκτικά σας, δεν έκαναν έκρηξη στη Ναυτική Βάση “Ε.Φλωράκης”
Έκαναν έκρηξη στην ψυχή του κάθε Κύπριου. Και το ωστικό της κύμα, έρχεται να σας βρει κύριε Πρόεδρε. Είναι αυθόρμητο , ειλικρινές και υπερκομματικό. Γι αυτό και δεν έχει τίποτα να κάνει με τους δικούς σας κομματικούς οδοστρωτήρες.
Ας μάθουμε λοιπόν τι θα πεί τιμωρία.
Ίσως έτσι μάθουμε τελικά, τι θα πεί δικαιοσύνη.
Γιατί σάυτό τον τόπο, είναι μια έννοια που την έχουμε επιλεκτικά διαγράψει.