Γιατί δεν γιορτάζουμε τις εποχές;
Στα σπίτια μας, οι παρέες, οι συγγενείς.
Όπως βρισκόμαστε για μια βάφτιση, μια γιορτή μια επέτειο.
Να αποφάσιζε ο καθένας τι θέλει να γιορτάσει. Με ποιους και πώς.
Ανάλογα με την εποχή θα επιλέγαμε και τον τόπο της γιορτής. Την ώρα, τη μέρα, τη διάρκεια.
Στη γιορτή θα προσφέρονταν φαγητά και ποτά της εποχής.
Θα δημιουργούνταν με τον καιρό παραδοσιακές συνταγές για κάθε γιορτή.
Η διακόσμηση θα ήταν ανάλογη. Με λουλούδια της κάθε εποχής
Θα μπορούσαμε να ακούμε ανάλογη μουσική και να συζητούμε πως σχεδιάζουμε να περάσουμε την εποχή. Τι σχέδια , τι φιλοδοξίες έχουμε κλπ.
Θα άκουγες συνέχεια “καλό χειμώνα σε όλους!” ή “Καλή άνοιξη !” κλπ.
Θα διάλεγε ο καθένας κάθε χρόνο ποια γιορτή θέλει να διοργανώσει . Κι έτσι θα άκουγες σχόλια του τύπου “εμείς φέτος το καλοκαίρι θα το γιορτάσουμε στη Μαρία” , “Εμείς πέρυσι το φθινόπωρο το γιορτάσαμε τέλεια σπίτι μας με φίλους” κλπ.
Ίσως να σταματούσαν οι εποχές να ήταν ρουτίνα.
Ίσως να δίναμε με αυτό τον τρόπο , περισσότερη σημασία στο περιβάλλον και τις αλλαγές του. Να ξεφεύγαμε από την ενιαία εποχή του θερμοκηπίου και να μαθαίναμε τα φρούτα και τα λαχανικά της κάθε εποχής.
Να συνδέαμε , μ’αυτό τον τρόπο, τις εποχές, με τις ψυχικές διαθέσεις και τα συναισθήματα, όχι μόνο τους μήνες που περνούν με τις δόσεις του δανείου ή την ηλικία μας.
Να προσθέταμε τέλος πάντων , λίγη από τη μαγεία που μας λείπει, σ’αυτή τη μίζερη μικρή ζωή.