Είμαι ένα ελαττωματικό μοντέλο σύγχρονου, λογικά σκεπτόμενου ανθρώπου. Η στιγμή που με γέννησε δεν μπορεί να με ανακαλέσει, και η κοινωνία που με φιλοξενεί δεν κατάφερε ακόμα να ποινικοποιήσει τη διαφορετικότητα παρ’ όλες τις μάχες που διατείνεται ότι δίνει για το αντίθετο. Τα δοχεία που με αποτελούν, όπως και κάθε άνθρωπο, δεν σφραγίστηκαν ερμητικά στη φάση της κατασκευής μου, και έτσι στα ταρακουνήματα της ψυχής, στάζει συνέχεια το ένα μέσα στο άλλο.
Η πραγματικότητά μου έχει διαρροές ονείρου ενώ τα όνειρά μου μυρίζουν έντονα πραγματικότητα. Πέρασα την παιδική μου ηλικία προσπαθώντας να κρύψω την ελαττωματικότητά μου, σαν παιδί που ντρέπεται επειδή το βράδυ βρέχει ακόμη το κρεββάτι του. Στην εφηβεία επιστράτευσα μια αυτοσχέδια πονηριά και από ανάγκη ανέπτυξα μια ικανότητα να προσποιούμαι ότι μοιάζω με τους υπόλοιπους. Με τα χρόνια ηρέμησα και ησύχασα. Τώρα ξέρω ποια κλίση να δώσω στη μέρα μου για να στάξει μέσα της λίγη μαγεία από το δοχείο του παράλογου που έχουμε για αντίβαρο. Ξέρω πού να σταθώ για να κρυφοκοιτάξω το όνειρο από τη χαραμάδα της καθημερινότητάς μου που έμεινε ανοιχτή. Σαν παραβάτης βουτάω το δάχτυλο στη γυάλα του παράλογου και γεύομαι τον απαγορευμένο καρπό της. Αντάλλαξα τα μητρικά συστατικά μου με αντίστοιχα από την “απαγορευμένη” ζώνη, και στο πείσμα του ορθολογιστικού καιρού που ζω, εξακολουθώ ακόμη να λειτουργώ μια χαρά. Άρχισα κιόλας να έχω καλύτερα αποτελέσματα. Ελπίζω, ονειρεύομαι και υπάρχω ακόμα κι όταν στατιστικά κάτι τέτοιο φαίνεται μάταιο. Χαμογελάω και αναπνέω ελεύθερα κοιτάζοντας τους ανθρώπους γύρω μου να γυρεύουν ακόμα τις απαντήσεις που τους βασανίζουν ανάμεσα στα συντρίμμια χιλιάδων αποτυχημένων κοσμοθεωριών. Εύκολες επαναστάσεις, φτηνές ανατροπές του Σαββατοκύριακου, αποτυχημένα σενάρια επιτυχίας, κατασκευασμένες χαρές στα πρότυπα ενός κοινωνικού μοντέλου που σβήνει και χάνεται.
Δεν με παγιδεύουν οι συνταγές σας. Τράβηξα άλλο δρόμο και μου βγαίνει. Στο τέλος θα συναντηθούμε δεν υπάρχει αμφιβολία. Ο θάνατος είναι η απάντηση που ο καθένας δίνει στην ερώτηση “λοιπόν, εσύ τι έχεις κάνει στη ζωή σου; ” Και η κόλαση είναι όταν αργά πλέον συνειδητοποιήσεις πως τα λεφτά, τα αυτοκίνητα και τα σπίτια, η καριέρα, η δόξα και τα Like στο facebook, δεν μετρούν για απάντηση.